Κουροπάτκιν, Αλεξέι Νικολάγιεβιτς

(Aleksei Nikolayevich Kuropatkin, Χόλμσκι 1848 – Σεσούρινο 1925). Ρώσος στρατηγός. Μετά τις σπουδές του στη Στρατιωτική Σχολή του Παύλου και στην Ακαδημία του Γενικού Επιτελείου, έλαβε μέρος στην επιχείρηση κατάκτησης της Μέσης Ανατολής, ενώ βρισκόταν στο Τουρκεστάν. Διετέλεσε επιτελάρχης της 16ης μεραρχίας πεζικού στον Ρωσοτουρκικό πόλεμο (1877-78), διοικητής της περιοχής της Υπερκαυκασίας (1890-97), υπουργός των Στρατιωτικών (1898-1904), διοικητής του στρατού στη Μαντζουρία (1904) και αρχιστράτηγος των ενόπλων δυνάμεων στην Άπω Ανατολή (1904-5). Επειδή κρίθηκε ανεπαρκής, μετά την ήττα στο Μούκδεν απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά του. Πήρε μέρος στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο ως διοικητής σώματος (1915) και χρημάτισε γενικός κυβερνήτης του Τουρκεστάν (1916-17), θέση την οποία εγκατέλειψε με το ξέσπασμα της Ρωσικής επανάστασης, για να εγκατασταθεί, έως το τέλος της ζωής του, σε κτήμα της ιδιαίτερης πατρίδας του, όπου εξάσκησε το επάγγελμα του καθηγητή. Έγραψε αρκετά έργα στρατιωτικής ιστορίας και γεωγραφίας, στα οποία περιλαμβάνονται τα εξής: Αλγερία (1877), Κασγκαρία (1879), Λόβετς, Πλέβεν (1885), Η κατάκτηση του Τουρκμενιστάν (1899), Η έκθεση του στρατηγο-υπασπιστή Κ. (1900), Τα καθήκοντα του ρωσικού στρατού (1910) κ.ά.